Racekalender Autosportnieuws YouTube Rob Gilhuis SR-Racing Team Home Autosportnieuws 6 Trainingsdag Na de race in oktober 2011 stonden er dit jaar in juni weer twee trainingsdagen op Spa op het programma. Lang was onzeker of ik wel of niet zou gaan, maar toen het gecombineerd kon worden met een korte vakantie in de Belgische Ardennen, was de beslissing gauw genomen. “Jan, ik wil dit jaar naar Spa, maar dan wel op de dinsdag rijden; komt dat uit?” “Ja hoor, prima. Ik zorg dat de auto er komt. Dinsdag komt mij ook beter uit dan maandag, dus dat is geen probleem.” Ik hoopte erop dat de meeste andere geïnteresseerden de maandag zouden kiezen om te rijden, zodat de groep op dinsdag zo klein zou zijn, dat er de hele dage gereden kon worden. Noem het value for money en het bleek geen wishful thinking Walhalla Nadat ik mijn weg over de paddock en door het trappenhuis naar de inschrijftafel had gevonden, kreeg ik van Ria het keuringsbriefje voor de auto mee. Echt druk was het niet. Dat bleek ook wel bij de keuring. Van degene die beide dagen reden, zo’n dertig rijders, was de auto een dag eerder al gekeurd en nu waren er nog geen tien nieuwe aanmeldingen bijgekomen. Dat bracht het totaal aantal rijders voor deze dag op bijna veertig. Nog niet eerder was de belangstelling voor het rijden op Spa Francorchamps, wat toch het walhalla van de autosport heet te zijn, zo gering. Ook de andere rijders van SR Racing lieten deze dag verstek gaan. Dat was jammer, want nu moest ik deze dag op de Federals rijden in plaats van de nieuwe Toyo’s, die Gerard nog op voorraad had. Kil Het weer was iets beter dan de dag ervoor. Het was bewolkt, maar wel droog. Door de noordenwind voelde het buiten de auto fris aan. De voorruitstreamers van de DRDO werden verwijderd en de auto was klaar voor het eerste rondje. Al sturend, schakelend en remmend – de volgorde is volstrekt willekeurig – verbaasde ik me er over dat bijna alle grintbakken op Spa vervangen zijn door plakkaten asfalt. Het verhoogt de veiligheid, dat begrijp ik wel, maar op deze manier is het niet erg eens een foutje te maken. Het asfalt in de uitloopstroken zorgt er voor dat je gemakkelijk zonder schade de baan af èn weer op kunt rijden. Je moet het nu wel heel bont maken wil je bijvoorbeeld in Eau Rouge, genoemd naar het naast gelegen beekje, je auto ‘total loss’ rijden. Met een 3:38 werd de kennismaking met het Ardenner asfalt afgesloten. Overall Ik had de vaste leverancier bij de DNRT al eens gevraagd naar een nieuwe overall, want de blauwe Sparco begon, net als mijn helm, na veertien jaar trouwe dienst wat slijtageplekken te vertonen. Ondanks de geringe belangstelling deze dag op Spa Francorchamps was hij toch aanwezig. “Ik ben gestopt met P1 en heb sinds kort OMP in het assortiment. Ik heb ze in diverse kleuren. Kijk maar. Deze van OMP is zeker je maat. Pas maar.” zei Hank en liet me ondertussen een blauw witte overall zien. De overall zag er netjes uit, maar voor passen voelde ik op dat moment niets. Het was dan wel fris buiten de auto, na mijn eerste rondjes voelde ik dat mijn kleding vochtig geworden was. Als ik dat nu uit zou trekken, zou ik daarna grote moeite hebben het weer aan te doen. “Hank, over twee weken rijden we weer op Zolder. Als je daar ook bent, dan pas ik de overall daar voor de eerste training. Als die goed zit, kan ik hem gewoon aanhouden en anders kan ik altijd nog mijn huidige, oude overall aantrekken.” Beeldmateriaal De lucht trok open en een waterig zonnetje diende zich aan. Het werd tijd om de GoPro camera te installeren om toch ook iets van bewegende beelden op te nemen. Jan zag het met belangstelling aan. Bij iedere sessie registreerde de laptimer de rondetijden. Naarmate de dag verstreek, ging het steeds sneller. Uiteindelijk reed ik met een nagenoeg lege brandstoftank in de afsluitende sessie nog een 3:28 op de klokken. Ik keek met een tevreden gevoel terug op geslaagd dagje Spa. Voorkeursbehandeling “De auto is al gekeurd Rob. Dat heb ik gisteravond al gedaan. Je hoeft alleen nog maar bij Ria in te schrijven en natuurlijk te betalen.”  Zo ontving Jan mij toen ik me dinsdagochtend 9 juli op Zolder meldde voor de derde race bij de DNRT. Geen gedoe met wachten of de auto naar de keuring duwen vanwege de tot negen uur geldende absolute motorstilte. Ik kon gelijk beginnen met de voorbereiding op de training. Spa was met een bijna lege tank afgesloten dus een jerrycan V-Power vond zijn weg naar het inwendige van de ‘oranje 228’ en natuurlijk moest de OMP overall nog gepast worden. Nieuwe start Ik zocht Hank op en paste de blauw witte OMP overall. Dat zat een stuk lekkerder dan mijn oude Sparco, veel soepeler, lichter. Hij zat als gegoten. Daar hoefde ik niet lang over na te denken. Terug bij Jan was die inmiddels begonnen met het wisselen van de banden, want Gerard had de set hagelnieuwe Toyo’s meegenomen. Nieuwe banden, een nieuwe overall en eerder al mijn helm. Dit voelde als een nieuw begin, vooral ook in mijn portemonnee. Echter toen aan het eind van de pitstraat, bij de vooropstelling van de vrije training, een Belgische dame opmerkte dat er stickers op mijn banden zaten en of ze die eraf moest halen, kon mijn dag niet meer stuk. Bandentemperatuur Met 28 graden op de thermometer kostte het weinig moeite temperatuur in de banden te krijgen. Dat vonden ook Nico, Gerard, Vivienne, Gerard en Dick Wandosa, die deze dag in de auto van Erik Zeilstra reed. Met een 2:08:703 sloot ik de kwalificatietraining af, goed voor een zesde startplek. Dat moest sneller kunnen wist ik uit het verleden … De GoPro camera werd geïnstalleerd voor wat bewegende beelden van de races. Gecombineerd startveld De B18’s startten als tweede groep in een gecombineerd startveld, samen met de toerklasse en de ‘Squadra Italia’. Dat betekende dus in de race over acht ronden de langzamere deelnemers van de toerklasse inhalen en de snellere Alfa’s uit de Squadra Italia voor laten gaan. Onder de brandende zon maakten de zonnepanelen bij de eerste linker overuren en in de auto liep de temperatuur gestaag op. Toen ik na de race de GoPro camera wilde uitzetten, gebeurde er niets. Hoe ik ook op de knopjes drukte, de camera ging niet uit. Toen herinnerde ik mij dat ik in de handleiding had gelezen dat de camera zichzelf uitschakelde als die te heet werd. Bij welke temperatuur dat gebeurde stond er niet bij, maar dat was dus tijdens de race gebeurd. Het kon verder geen kwaad. Vervelend was het wel. Beginneling Mijn 2:10:496 was bijna twee seconde langzamer dan in de kwalificatietraining. Volgens Jan kwam dat door de hoge temperatuur. Ik wilde hem graag geloven maar hoewel de anderen ook wat langzamer waren geweest, was bij hen het verschil bij lange na niet zo groot. In mijn nieuwe overall en met mijn nieuwe helm zag ik er plotseling uit als een beginneling. Leeg Aangezien de startvolgorde voor de tweede race omgekeerd was, stond ik op de eerste positie. Bij de vooropstelling sloot Vivienne aan, maar van de andere B18 rijders ontbrak ieder spoor. Het licht aan het eind van de pitstraat ging op groen. Ik voltooide de opwarmronde. Nog altijd was er geen spoor van de andere B18’s te bekennen. Vier startplekken bleven leeg. Samen met Vivienne stond ik op de startgrid en moest de eer van SR racing verdedigen. Het licht ging op rood en toen uit. Twee B18’s stoven op de eerste linker af en Vivienne kwam als winnaar uit de strijd. Ik vond mijn weg door de langzamere deelnemers uit de toerklasse toen in de derde ronde drie B18’s in mijn spiegel opdoken. Met Vivienne op kop en denkend aan het teambelang liet ik de andere SR Racing BMW’s voorbij. Misschien konden zij Vivienne in de resterende zeven rondes nog bijhalen? Een ronde later werd er echter code 60 gezwaaid. Op diverse plekken stonden er auto’s in de grintbakken en die moesten worden weggehaald. Na vijf ronden was het wegslepen nog altijd niet voltooid en werd de race onder code 60 afgevlagd. Amateursport Natuurlijk ging het gesprek achteraf over de gemiste start van de andere B18-rijders. Dick bleek technische problemen met zijn auto te hebben en kon eenvoudigweg niet starten. Bij de drie andere SR Racing rijders was de oorzaak veel simpeler. Je zou het een Belgenmop kunnen noemen, maar het waren toch echt ‘Ollanders’. Ze bleken in de anderhalf uur tussen de twee races niet te hebben bijgetankt. Vergeten. Dat moest bij het begin van de tweede race nog gebeuren en zo misten zij het groene licht van de vooropstelling aan het eind van de pitstraat. Bij het starten vanuit de pitstraat hadden ze ook nog eens het rode licht genegeerd, wat ze op dertig strafseconden kwam te staan. Eén van de eerste wijze lessen die Jan mij in het verleden had geleerd, was; zorg dat je klaar bent voor de volgende race. Daarom staan we altijd direct na het afvlaggen van een race trouw met de trechter en de jerrycan in de hand om brandstof bij te vullen voor de volgende race. Tenslotte hoeft een beginneling per definitie geen amateur te zijn … ‘Too hot to handle’ Ook in de tweede race was de bedrijfstemperatuur van de GoPro camera te hoog opgelopen en die had zichzelf, tijdens de race uitgeschakeld. Met de bewegende beelden wil het maar niet vlotten. DJ228 Sinds 2004 voorziet DJ228 ieder Autosportnieuws van een hittip. Hij heeft het racen eens goed geanalyseerd en in essentie is het toch niet meer dan het rijden van rondjes en niet te vergeten de racebabes. Een bijpassende hittip was gauw gevonden; “Circles”  van ‘Krystl’.