Racekalender Autosportnieuws YouTube Rob Gilhuis SR-Racing Team Home Autosportnieuws 6 Blazen Het was vroeg op, zondag 19 augustus, om op tijd op Zandvoort te zijn. Groot was dan ook mijn verbazing toen ik halverwege de N207, op de rotonde bij Langeraar ’s ochtends om ongeveer 06:30 in een alcoholfuik reed en mocht blazen. Natuurlijk mocht ik doorrijden. Die paar biertjes van de avond ervoor waren allang uit mijn bloed verdwenen en de eventuele champagnedouche zou pas na de race komen. Record Tijdens de race bij de DRDO eind juli was het al warm geweest, maar dit weekend ging de boeken in als het warmste sinds 1976. Temperaturen boven de 30° graden en ’s nachts zelfs boven de 20° graden. De B18-rijders lieten zich door het warme weer niet afschrikken. Maar liefst tien inschrijvingen mocht de DNRT noteren. Meest opvallende namen op de deelnemerslijst waren die van Bas Roos en Marcel Roeleveld. Top Gear of Jackass Bas Roos is een bekende van de DNRT. Als keurmeester heeft hij al heel wat keren de ‘oranje B18’ gecontroleerd en goedgekeurd. Marcel is een B18-rijder van het eerste uur en - voor degene die Autosportnieuws al wat langer lezen - bekend van de ‘Yam Yam’ B18. Om de één of andere reden ging die auto altijd heel snel, maar ook snel kapot. Soms leek het er op dat dat ook de bedoeling was; kijken hoe lang het zou duren voor dat die uitviel of een onderdeel stuk ging. Na een laatste succesvolle poging de B18 met veel rook aan de kant te zetten, had hij een aantal jaar met de Volvo C30 aan het Nederlands endurance kampioenschap deelgenomen. Nu was hij weer terug met startnummer 226 en de vraag was of er in al die jaren iets veranderd zou zijn en de finish halen nu het doel was. Aanvullend reglement “Heb je het aanvullend reglement al gelezen?” vroeg Nico toen ik me in de pitbox van SR Racing meldde. “Nee. Ik kom net bij de keuring vandaan. Geen bijzonderheden behalve dat de metalen banden van de brandblusser geborgd moeten worden. Een stukje tape is goed, geloof ik. Jaren zeuren voor metalen banden en nu zitten ze er op en dan moeten ze weer met tape worden geborgd, omdat ze makkelijk los kunnen schieten. Wat een gedoe.” “Ik moet je wat laten zien. Waar heb je het aanvullend reglement? Kijk hier staat het, artikel 7, bij startprocedure; Bij de 2^e race van de BMW 318 klasse zullen de 1^e 8 deelnemers in omgekeerde volgorde starten. Je start de 2^e race vanaf pole …” Dit had Nico de organisatie voorgesteld. Het zou tot meer spanning en inhaalacties in de B18 klasse moeten leiden en misschien ook eens een keer een andere winnaar op moeten leveren. “Nou, dat wordt nog knap lastig. Met tien B18’s moet ik er dan twee achter me houden.” Overijverig De vrije training was kort geweest en door de vele rijders ik had niet echt een goede tijd kunnen neerzetten. Terwijl de Formule Ford hun eerste race reden, stond ik opgesteld voor de tijdtraining. Helm op, handschoenen aan en met de 5-punts veiligheidsriem vastgesnoerd in mijn kuipstoeltje. In de brandende zon. Vast besloten om me bij de eerste acht B18’s te kwalificeren … “Waar is je gele sticker? De sticker met daarop de klasse waarin je rijdt?” Bij mijn portier had zich een marshall gemeld die, niet gehinderd door de tropische omstandigheden, duidelijk vast aan het oefenen was gezag uit te stralen voor het bezoek van de DTM, het weekend erop. Met nog negen andere B18 met een juiste gele sticker was het maar de vraag of ik wel bij de goede klasse stond opgesteld. “Als het goed is ben je vanmorgen bij de vrije training ook al gewaarschuwd dat die sticker ontbrak. Nu kunnen we niet zien of je wel in deze klasse mee mag rijden.” Mijn ontkenning smoorde in de balaclava en de helm. De marshall liep weg om zich na enkele minuten weer bij mijn portier te melden. “Ik heb Race Control gevraagd en Race Control zegt dat je de baan niet opkomt zonder gele klassesticker, dus ….” Bij een andere deelnemer in de toerklasse ontbrak ook de sticker en de discussie over de technische keuring die hierop zou moeten letten, was bij voorbaat zin-, kansloos en verloren. Gelukkig duurde het lang voordat de Formule Ford hun race had beëindigd en dat gaf Hans Wellink de tijd 2 stickers bij de wedstrijdleiding te halen. Zo kon ik normaal meerijden met de kwalificatietraining. Op koers Vanaf de negende plek startte ik de race. In de kwalificatie had ik alleen Van Vuure sr. achter me gehouden. Bij de Wilgenhaegebocht zag ik Andre Onderwater in een stofwolk langs de baan moeite doen weer op het asfalt te komen. Hij dacht dat ik de laatste was en stuurde de baan op terwijl Van Vuure sr. er aan kwam. In mijn achteruitkijkspiegel dacht ik te zien dat ze elkaar raakten. In ieder geval was ik nu achtste en een gaatje was geslagen. Koel Ik was inmiddels tussen de langzamere deelnemers uit de toerklasse terecht gekomen en het was nu zaak het hoofd koel te houden. Dit waren de eerstejaars coureurs met weinig race-ervaring en ik moest bedacht zijn op onverwachte manoeuvres. Tegelijk mocht ik me ook niet te lang laten ophouden om de aansluiting met de andere B18’s niet te verliezen. Behendig haalde ik de diverse langzamere rijders in toen ik na Bocht 8 Marcel Roeleveld en Van Vuure sr. langs de kant zag staan. En lag daar nou een wiel, los in het gras? Ik was weer een plek opgeschoven. Voor mij zag ik dat startnummer 238, Hans Dijkhof, grote moeite had z’n B18 op de baan te houden. Als het zo door zou gaan, zou ik de tweede race gewoon weer achteraan starten. Een leeglopende linker voorband zorgde ervoor dat ik hem in de laatste bocht, in de laatste ronde voorbij kon steken. Als zesde B18 werd ik afgevlagd. Geen pole voor de start van de tweede race, wel een kans op een goede klassering en een beker. Kijkfile Bij Marcel was het achterwiel afgebroken en dat was de reden van zijn ‘DNF’. Een start in de tweede race zat er niet meer in en zo stond ik op P3 met niemand voor me toen de rode startlichten doofden. Langs de muur van de pitstraat stoof ik op de Tarzanbocht af. Ondertussen haalde de meeste anderen me in, maar het hele B18-veld bleef knap bij elkaar. Teun Rijke viel met een elektrisch probleem uit en ik volgde Andre Onderwater op korte afstand. De eerste, langzamere deelnemers uit de toerklasse kwamen in het vizier … De kop van het B18-veld was er al voorbij en Andre, Hans en ik maakten ons op de E30 uit de toerklasse bij de Tarzanbocht uit te remmen, toen daar plotseling de gele vlag werd getoond. Een Ford Sierra had een Peugeot 306 bij het remmen vol van achteren geraakt en, behalve een fikse schade, lag er een hoop koelvloeistof op de baan. Bij het zien van de gele vlag ging de E30-rijder nadrukkelijk van z’n gas en veroorzaakte bijna een kijkfile. Pas bij de Gerlachbocht was er een groene vlag, maar toen waren de andere B18’s al in het Scheivlak en waren we de aansluiting kwijt. Gebruikmakend van de E30 ging ik Andre voorbij. Twee ronden later zag ik het glimmende vloeistofspoor bij het Scheivlak te laat. Ik voelde de auto naar buiten glijden, maar wist hem, door gas te minderen en te sturen, in het juiste spoor te houden. Ook Andre lukte dat. Hans was minder fortuinlijk zag ik in mijn achteruitkijkspiegel. Terwijl ik de Masterbocht instuurde, zag ik hem dwars op de baan tot stilstand komen. Het was duidelijk niet z’n dag. In de prijzen Aangezien Bas Roos een pitstop had gemaakt, finishte ik de tweede race als vijfde, achter Nico, Gerard, Vivienne en Andre. Dat was tevens mijn eindklassering van deze dag. Geen champagnedouche, wel een welverdiende beker in een startveld van tien B18’s. Volgende keer Mijn 2:13:124 was gezien de omstandigheden niet slecht. Toch was het niet snel genoeg om mijn eerder gereden 2:12:899 te verbeteren. Dat moet dan maar donderdag 30 augustus bij de DRDO op Zandvoort gebeuren. Het belooft minder warm te worden, dus de hoge temperatuur is geen excuus. Het programma is als vanouds: 15:00 u. Inschrijven & keuring 17:15 u. Vrije training 17:35 u. Kwalificatie training 18:45 u. Race 1 (50 minuten + 1 ronde) 20:30 u. Race 2 (50 minuten + 1 ronde) DJ228 Dit keer geen nieuwe hittip van DJ228. We houden het gewoon nog even op Of Monsters and Men met “Little Talks”