RacekalenderAutosportnieuwsYouTubeRob Gilhuis SR-Racing TeamHomeAutosportnieuws 4WilgenVier B18s stonden er op de startlijst voor de derde race van de DRDO op dinsdag 26 juni;startnummer 65, Gerard Vlemingstartnummer 67, Jaco Goedkoopstartnummer 66, Rob Gilhuisstartnummer 70, Dirk BolderDirk bestuurde de auto van Benno Stoiber, want laatstgenoemde heeft zijn balaclava aan de wilgen gehangen en is inmiddels gestopt. De andere Dirk, Dirk van Vuure, was nog niet van de partij, want zijn auto stond na de crash in de vorige race bij de DRDO, nog bij de schadehersteller.UitloopDe DNRT had deze dag een motorprogramma en dat was iets uitgelopen – what’s new?– dus we reden wat later de baan op dan de aangekondigde 17:15 uur. Met een temperatuur van boven de 20° graden en een zonnetje was het lekker weer. Ik had geen idee hoe snel Dirk zou zijn, maar met een 2:15:186 in de vrije training was ik tevreden. Door de pitstraat reed ik de baan weer op voor de dertig minuten durende kwalificatietraining.BandenspanningIk ging er eens goed voor zitten en gaf serieus gas. Op de laptimer zag ik de rondetijden naar beneden gaan; 2:13 en een beetje, toen begon de auto in de bochten te glijden. Ik stuurde in, maar de banden vonden weinig grip. Ik verloor meters en kostbare seconden. In de pit werd de bandenspanning wat verlaagd en daar ging ik weer. Ik merkte gelijk het verschil. Weg was het onderstuur. Het voelde weer vertrouwd aan. Ik zag tweemaal een 2:12 op de laptimer verschijnen. Het ging goed. Op het overzicht van de rondetijden prijkte een 2:12:899 achter mijn naam. Daarmee was ik Dirk op de startopstelling voorgebleven (2:13:774).Waarheid“Het gaat er niet om van welke plaats je start, maar op welke plaats je eindigt” is een bekende variant van de “de punten worden pas aan de finish verdeeld”. Ik startte dan wel voor Dirk, lang kon ik echter niet van die situatie genieten. Ik had een Webber-starten kon na één bocht proberen mijn positie weer terug te veroveren. Dirk reed de pit in voor zijn verplichte stop, ik reed nog twee ronden door. Precies op tijd kwam ik binnen en stond zestig seconden stil. Terwijl ik de baan op reed, zag ik Dirk in mijn achteruitkijkspiegel over het rechte stuk aanstormen. Op de een of andere manier onderbreekt zo’n pitstop je ritme. Voordat ik mijn ritme hervonden had, was Dirk er voor de tweede keer voorbij en ik kon alleen maar aansluiten.In de schoot geworpenOm te zorgen voor wat meer spanning tijdens de races, had de organisatie vooraf een ‘reversed grid’ voor de tweede race aangekondigd. Jammer genoeg bleek dat deze keer alleen te gelden voor de BMW M3 klasse, dus ik mocht gewoon van achteraan mijn race aanvangen. Voor en achter mij reden de auto’s de pit in voor hun verplichte stop. Niet gehinderd door andere deelnemers kon ik misschien wat tijd goed maken. Ik besloot er nog maar een rondje aan vast te plakken. Ook het volgende rondje leek er één zonder verkeer te worden en volgens het klokje kon het nog wel … Bij het uitrijden van de pit was er geen spoor van Dirk te bekennen. Zou ik er nu voor of er achter rijden? Het antwoord op die vraag kwam een paar ronden later, bij bocht 8, beter bekend als Bocht zonder naam. In de berm stond de B18 met startnummer 70 geparkeerd. Zo op het eerste gezicht met relatief weinig schade, maar toen ik voor de derde keer de stilstaande B18 passeerde, begreep ik dat er van enige dreiging geen sprake meer was. Volgens Dirk was de laagstaande zon de oorzaak geweest. Verblind door de zon kon hij niets zien en was naast de baan terecht gekomen. In zijn ijver weer terug op de baan te komen, was hij geslipt en had zowel voor als achter met zijn B18 de vangrail geraakt.LimietOp de uitslag stond bij ‘Car 66’ opnieuw één ronde aftrek voor een te late pitstop. Het begint een beetje een gewoonte te worden. Wat ik alleen niet begrijp is dat ‘Car 64’ voor het op papier zelfde vergrijp slechts een ’14 second penalty’ krijgt … Toen ik Jan naderhand van de ronde aftrek vertelde putte hij weer uit zijn jarenlange race-ervaring. “Rob, weet je wat het is? Je bent een echte racer, heel fanatiek en die mensen hebben de gewoonte alles tot op het randje te calculeren. Soms gaat dat goed, maar vaak niet. Je moet niet alles tot op de limiet willen doen, bouw iets meer marge in. Toen ik nog Ford Sierra races reed, waren er ook die heel nauwkeurig de hoeveelheid brandstof bepaalden en die bleken dan naderhand bij de weging 200 gram te licht …” ZolderMet deze wijze raad in het achterhoofd was ik op weg naar Zolder in België. De DNRT had daar zijn tenten opgeslagen voor de race van 10 juli. Sinds de openingsrace in april had ik niet meer meegereden bij de DNRT. Zouden ze me nog kennen? De ontvangst was niet bijzonder. Met een grap en een grol was de verhouding hersteld. Wel wist Ria te vertellen dat ik nu een EU-licentie nodig had om bij de DRDO te mogen rijden. De reden was de combinatie van het startveld met de BMW M3 klasse. Vanwege het vermogen mag je in zo’n auto alleen rijden met een EU-licentie, niet met een Club-licentie. De andere rijders die op dat zelfde moment in de baan zijn, worden ook geacht eenzelfde licentie te hebben. Het staat in de reglementen …HistorieZolder is een mengelmoes van vergane glorie en noviteiten. De oude hotels naast het circuit herinneren aan de F1-rijders van weleer, terwijl de met de zon meebewegende zonnepanelen bij de 1e linker zorgen voor een deel van de huidige energievoorziening van het circuit. Mijn laatste race op dit circuit was ruim drie jaar geleden, op 17 juni 2009. Mijn snelste ronde reed ik toen in 2:05:112. En nu?BandenoorlogIn de jaren ’80 en ’90 werd de F1 gekenmerkt door een heuse bandenoorlog. Good Year, Michelin, Pirelli en later Bridgestone wilden de snelste band hebben en brachten iedere race weer een nieuwe compound mee. Met die nieuwe banden sneuvelden de ronderecords aan de lopende band. Die ontwikkeling kostte echter handenvol geld, werd onbetaalbaar voor de kleinere teams en na verloop van tijd werd de doorontwikkeling van het ‘zwarte goud’ aan banden gelegd. “Waarom hebben jullie allemaal Federal stickers op die auto’s zitten?” Ik stond bij de technische keuring en legde uit dat die stickers van de bandenleverancier van de DRDO waren. Ze moesten worden afgeplakt, aangezien de DNRT voor de meeste klassen Toyo’s heeft voorgeschreven. Zo lijkt de bandenoorlog in de amateursport weer tot leven gekomen te zijn.Spaarstand“Was je banden aan het sparen? Je reed zo langzaam die laatste rondjes?” Met die opmerking stelde startnummer 212 Patrick Prinsen zich na de vrije training aan me voor. “Nee, ik was gewoon de boel aan het warm rijden, de baan verkennen, want het is een tijd geleden dat ik hier gereden heb.”Mijn 2:18:459 was langzaam, maar ik verzekerde Jan dat ik makkelijk 2:10 kon rijden, net zoals Vivienne en Dirk van Vuure senior hadden gedaan. De karakteristiek van Zolder is er een van rechte stukken en langzame bochten. Voor een snellere tijd moest ik anders remmen, het pedaal niet geleidelijk maar in één keer later én hard intrappen om zo snelheid te verminderen en vloeiend door de (langzame) bochten te rijden.TransponderOp het overzicht van de kwalificatietraining stond ik als 6e B18 genoteerd met een tijd van 2:06:885, slechts een paar tienden achter Vivienne, maar vijftien seconden voor Patrick, die met 2:21:777 blij mocht zijn dat er bij de DNRT, net als bij de F1, geen 107%-regel geldt. Het lag op mijn lippen om te vragen of hij soms ook banden gespaard had. De werkelijkheid was dat hij zijn transponder verloren had en zo slechts één ‘getimede’ ronde had neergezet.1e LinkerEen bliksemstart zat er niet in. Vanaf de achttiende rij kon ik het startlicht niet zien en de in de pauze gevallen regen had de weinige grip van mijn startplaats buiten de ideale lijn weggespoeld. Ik reageerde op het wegrijden van de anderen, maar miste, om goed van mijn plek te komen, in deze gladde omstandigheden een sperdifferentieel. Ik had twaalf ronden om de andere B18s bij te halen … Makkelijk vond ik mijn weg langs Dirk van Vuure senior, maar Vivienne was een ander verhaal. Een Alfa hinderde mijn opmars en ik zag ze uit het zicht verdwijnen. Aan het eind van de 9e ronde, bij het opkomen van het rechte stuk, werd er een gele vlag gezwaaid. Nog altijd achter de Alfa stuurde ik de 1e linker in en daar stond startnummer 212, Viviene, half in het grind. De achterkant van haar B18 was uitgebroken en zo was ze van de baan geraakt. Ik profiteerde van dit foutje en stelde zo de 6e plaats in de eerste race veilig. De Alfa zorgde ervoor dat ik niet verder kwam dan een 2:07:806. Vivienne ging bij startnummer 238, Teun Rijke, te rade hoe de 1e Linker te ronden, want het is een bocht waar je voor je gevoel veel harder doorheen kunt dan je op het eerste gezicht zou denken. Aandachtig luisterde ik mee en de truc was om laat in te sturen maar toch ook de ‘curbe stones’ aan de binnenkant van de bocht te gebruiken om de druk op de buitenkant van de auto te krijgen.Positief slotDe tweede race ging van start en al snel was ik de aansluiting met de andere B18s kwijt. Ik kwam geen gestrande B18s tegen waardoor ik eenvoudig een plaatsje in de klassering kon stijgen. Toch sloot ik de tweede race met een positief gevoel af, want;terwijl ik start/finish passeerde werd vlak achter mij de nummer één in de toerklasse afgevlagd. Ik eindigde deze race dus in de zelfde ronde als de winnaar.in de laatste ronde reed ik mijn persoonlijk beste tijd van de dag, 2:05:768. Dat was slechts een fractie langzamer dan drie jaar geleden.Volgende keerDe volgende race is op dinsdag 24 juli bij de DRDO op Zandvoort. Dat betekent dus weer herstikkeren en de Toyo’s vervangen door de Federals. Misschien moet ik eens uitrekenen of een tweede B18 met de juiste stickers geen betere oplossing is … Het programma is zoals te doen gebruikelijk bij de DRDO:15:00 u.Inschrijven & keuring 17:15 u.Vrije training 17:35 u.Kwalificatie training 18:45 u.Race 1 (50 minuten + 1 ronde) 20:30 u.Race 2 (50 minuten + 1 ronde)Dit is alweer de vijfde race op Zandvoort dit seizoen. Terugkijkend op mijn snelste rondetijden zit er een ‘stijgende’ lijn in. Van 2:13:4 aan het begin van het seizoen naar 2:12:9 de laatste keer. Hopelijk kan ik er nu weer een paar tienden afrijden. Mijn bewering aan het begin van het seizoen dat ik kilometers nodig heb om sneller te worden, lijkt bewaarheid. Het gaat (nog) niet hard, wel gestaag. Nu ook nog zorgen dat ik mijn beide verplichte pitstops op tijd maak en ik kan misschien meedoen voor het podium ...DJ228De afgelopen weken heeft DJ228 geluisterd en gekeken naar wat er zoal aan mogelijke hittips is verschenen. Zijn oor is deze keer gevallen op Train met “50 Ways to say Good Bye”. Niet dat de ‘oranje 228’ denkt aan stoppen; Nee, hij gaat gewoon als een trein …
Racekalender
Autosportnieuws
YouTube
Rob Gilhuis SR-Racing Team
Home
Autosportnieuws 4
Wilgen
Vier B18s stonden er op de startlijst voor de derde race van de DRDO op dinsdag 26
juni;
startnummer 65, Gerard Vleming
startnummer 67, Jaco Goedkoop
startnummer 66, Rob Gilhuis
startnummer 70, Dirk Bolder
Dirk bestuurde de auto van Benno Stoiber, want laatstgenoemde heeft zijn balaclava
aan de wilgen gehangen en is inmiddels gestopt.
De andere Dirk, Dirk van Vuure, was nog niet van de partij, want zijn auto stond na de
crash in de vorige race bij de DRDO, nog bij de schadehersteller.
Uitloop
De DNRT had deze dag een motorprogramma en dat was iets uitgelopen – what’s new?
– dus we reden wat later de baan op dan de aangekondigde 17:15 uur. Met een
temperatuur van boven de 20° graden en een zonnetje was het lekker weer.
Ik had geen idee hoe snel Dirk zou zijn, maar met een 2:15:186 in de vrije training was
ik tevreden. Door de pitstraat reed ik de baan weer op voor de dertig minuten durende
kwalificatietraining.
Bandenspanning
Ik ging er eens goed voor zitten en gaf serieus gas. Op de laptimer zag ik de rondetijden
naar beneden gaan; 2:13 en een beetje, toen begon de auto in de bochten te glijden. Ik
stuurde in, maar de banden vonden weinig grip. Ik verloor meters en kostbare
seconden.
In de pit werd de bandenspanning wat verlaagd en daar ging ik weer. Ik merkte gelijk
het verschil. Weg was het onderstuur. Het voelde weer vertrouwd aan. Ik zag tweemaal
een 2:12 op de laptimer verschijnen. Het ging goed.
Op het overzicht van de rondetijden prijkte een 2:12:899 achter mijn naam. Daarmee
was ik Dirk op de startopstelling voorgebleven (2:13:774).
Waarheid
“Het gaat er niet om van welke plaats je start, maar op welke plaats je eindigt” is een
bekende variant van de “de punten worden pas aan de finish verdeeld”. Ik startte dan
wel voor Dirk, lang kon ik echter niet van die situatie genieten. Ik had een Webber-start
en kon na één bocht proberen mijn positie weer terug te veroveren.
Dirk reed de pit in voor zijn verplichte stop, ik reed nog twee ronden door. Precies op tijd
kwam ik binnen en stond zestig seconden stil. Terwijl ik de baan op reed, zag ik Dirk in
mijn achteruitkijkspiegel over het rechte stuk aanstormen. Op de een of andere manier
onderbreekt zo’n pitstop je ritme. Voordat ik mijn ritme hervonden had, was Dirk er voor
de tweede keer voorbij en ik kon alleen maar aansluiten.
In de schoot geworpen
Om te zorgen voor wat meer spanning tijdens de races, had de organisatie vooraf een
‘reversed grid’ voor de tweede race aangekondigd. Jammer genoeg bleek dat deze keer
alleen te gelden voor de BMW M3 klasse, dus ik mocht gewoon van achteraan mijn
race aanvangen.
Voor en achter mij reden de auto’s de pit in voor hun verplichte stop. Niet gehinderd
door andere deelnemers kon ik misschien wat tijd goed maken. Ik besloot er nog maar
een rondje aan vast te plakken. Ook het volgende rondje leek er één zonder verkeer te
worden en volgens het klokje kon het nog wel …
Bij het uitrijden van de pit was er geen spoor van Dirk te bekennen. Zou ik er nu voor of
er achter rijden?
Het antwoord op die vraag kwam een paar ronden later, bij bocht 8, beter bekend als
Bocht zonder naam. In de berm stond de B18 met startnummer 70 geparkeerd. Zo op
het eerste gezicht met relatief weinig schade, maar toen ik voor de derde keer de
stilstaande B18 passeerde, begreep ik dat er van enige dreiging geen sprake meer was.
Volgens Dirk was de laagstaande zon de oorzaak geweest. Verblind door de zon kon hij
niets zien en was naast de baan terecht gekomen. In zijn ijver weer terug op de baan te
komen, was hij geslipt en had zowel voor als achter met zijn B18 de vangrail geraakt.
Limiet
Op de uitslag stond bij ‘Car 66’ opnieuw één ronde aftrek voor een te late pitstop. Het
begint een beetje een gewoonte te worden. Wat ik alleen niet begrijp is dat ‘Car 64’ voor
het op papier zelfde vergrijp slechts een ’14 second penalty’ krijgt …
Toen ik Jan naderhand van de ronde aftrek vertelde putte hij weer uit zijn jarenlange
race-ervaring. “Rob, weet je wat het is? Je bent een echte racer, heel fanatiek en die
mensen hebben de gewoonte alles tot op het randje te calculeren. Soms gaat dat goed,
maar vaak niet. Je moet niet alles tot op de limiet willen doen, bouw iets meer marge in.
Toen ik nog Ford Sierra races reed, waren er ook die heel nauwkeurig de hoeveelheid
brandstof bepaalden en die bleken dan naderhand bij de weging 200 gram te licht …”
Zolder
Met deze wijze raad in het achterhoofd was ik op weg naar Zolder in België. De DNRT
had daar zijn tenten opgeslagen voor de race van 10 juli. Sinds de openingsrace in april
had ik niet meer meegereden bij de DNRT. Zouden ze me nog kennen?
De ontvangst was niet bijzonder. Met een grap en een grol was de verhouding hersteld.
Wel wist Ria te vertellen dat ik nu een EU-licentie nodig had om bij de DRDO te mogen
rijden. De reden was de combinatie van het startveld met de BMW M3 klasse. Vanwege
het vermogen mag je in zo’n auto alleen rijden met een EU-licentie, niet met een Club-
licentie. De andere rijders die op dat zelfde moment in de baan zijn, worden ook geacht
eenzelfde licentie te hebben. Het staat in de reglementen …
Historie
Zolder is een mengelmoes van vergane glorie en noviteiten. De oude hotels naast het
circuit herinneren aan de F1-rijders van weleer, terwijl de met de zon meebewegende
zonnepanelen bij de 1e linker zorgen voor een deel van de huidige energievoorziening
van het circuit.
Mijn laatste race op dit circuit was ruim drie jaar geleden, op 17 juni 2009. Mijn snelste
ronde reed ik toen in 2:05:112. En nu?
Bandenoorlog
In de jaren ’80 en ’90 werd de F1 gekenmerkt door een heuse bandenoorlog. Good
Year, Michelin, Pirelli en later Bridgestone wilden de snelste band hebben en brachten
iedere race weer een nieuwe compound mee. Met die nieuwe banden sneuvelden de
ronderecords aan de lopende band. Die ontwikkeling kostte echter handenvol geld,
werd onbetaalbaar voor de kleinere teams en na verloop van tijd werd de
doorontwikkeling van het ‘zwarte goud’ aan banden gelegd.
“Waarom hebben jullie allemaal Federal stickers op die auto’s zitten?” Ik stond bij de
technische keuring en legde uit dat die stickers van de bandenleverancier van de DRDO
waren. Ze moesten worden afgeplakt, aangezien de DNRT voor de meeste klassen
Toyo’s heeft voorgeschreven. Zo lijkt de bandenoorlog in de amateursport weer tot
leven gekomen te zijn.
Spaarstand
“Was je banden aan het sparen? Je reed zo langzaam die laatste rondjes?” Met die
opmerking stelde startnummer 212 Patrick Prinsen zich na de vrije training aan me
voor.
“Nee, ik was gewoon de boel aan het warm rijden, de baan verkennen, want het is een
tijd geleden dat ik hier gereden heb.”
Mijn 2:18:459 was langzaam, maar ik verzekerde Jan dat ik makkelijk 2:10 kon rijden,
net zoals Vivienne en Dirk van Vuure senior hadden gedaan. De karakteristiek van
Zolder is er een van rechte stukken en langzame bochten. Voor een snellere tijd moest
ik anders remmen, het pedaal niet geleidelijk maar in één keer later én hard intrappen
om zo snelheid te verminderen en vloeiend door de (langzame) bochten te rijden.
Transponder
Op het overzicht van de kwalificatietraining stond ik als 6e B18 genoteerd met een tijd
van 2:06:885, slechts een paar tienden achter Vivienne, maar vijftien seconden voor
Patrick, die met 2:21:777 blij mocht zijn dat er bij de DNRT, net als bij de F1, geen
107%-regel geldt. Het lag op mijn lippen om te vragen of hij soms ook banden gespaard
had. De werkelijkheid was dat hij zijn transponder verloren had en zo slechts één
‘getimede’ ronde had neergezet.
1e Linker
Een bliksemstart zat er niet in. Vanaf de achttiende rij kon ik het startlicht niet zien en de
in de pauze gevallen regen had de weinige grip van mijn startplaats buiten de ideale lijn
weggespoeld. Ik reageerde op het wegrijden van de anderen, maar miste, om goed van
mijn plek te komen, in deze gladde omstandigheden een sperdifferentieel. Ik had twaalf
ronden om de andere B18s bij te halen …
Makkelijk vond ik mijn weg langs Dirk van Vuure senior, maar Vivienne was een ander
verhaal. Een Alfa hinderde mijn opmars en ik zag ze uit het zicht verdwijnen.
Aan het eind van de 9e ronde, bij het opkomen van het rechte stuk, werd er een gele
vlag gezwaaid. Nog altijd achter de Alfa stuurde ik de 1e linker in en daar stond
startnummer 212, Viviene, half in het grind. De achterkant van haar B18 was
uitgebroken en zo was ze van de baan geraakt. Ik profiteerde van dit foutje en stelde zo
de 6e plaats in de eerste race veilig. De Alfa zorgde ervoor dat ik niet verder kwam dan
een 2:07:806.
Vivienne ging bij startnummer 238, Teun Rijke, te rade hoe de 1e Linker te ronden, want
het is een bocht waar je voor je gevoel veel harder doorheen kunt dan je op het eerste
gezicht zou denken. Aandachtig luisterde ik mee en de truc was om laat in te sturen
maar toch ook de ‘curbe stones’ aan de binnenkant van de bocht te gebruiken om de
druk op de buitenkant van de auto te krijgen.
Positief slot
De tweede race ging van start en al snel was ik de aansluiting met de andere B18s
kwijt. Ik kwam geen gestrande B18s tegen waardoor ik eenvoudig een plaatsje in de
klassering kon stijgen. Toch sloot ik de tweede race met een positief gevoel af, want;
terwijl ik start/finish passeerde werd vlak achter mij de nummer één in de toerklasse
afgevlagd. Ik eindigde deze race dus in de zelfde ronde als de winnaar.
in de laatste ronde reed ik mijn persoonlijk beste tijd van de dag, 2:05:768. Dat was
slechts een fractie langzamer dan drie jaar geleden.
Volgende keer
De volgende race is op dinsdag 24 juli bij de DRDO op Zandvoort. Dat betekent dus
weer herstikkeren en de Toyo’s vervangen door de Federals. Misschien moet ik eens
uitrekenen of een tweede B18 met de juiste stickers geen betere oplossing is …
Het programma is zoals te doen gebruikelijk bij de DRDO:
15:00 u.
Inschrijven & keuring
17:15 u.
Vrije training
17:35 u.
Kwalificatie training
18:45 u.
Race 1 (50 minuten + 1 ronde)
20:30 u.
Race 2 (50 minuten + 1 ronde)
Dit is alweer de vijfde race op Zandvoort dit seizoen. Terugkijkend op mijn snelste
rondetijden zit er een ‘stijgende’ lijn in. Van 2:13:4 aan het begin van het seizoen naar
2:12:9 de laatste keer. Hopelijk kan ik er nu weer een paar tienden afrijden.
Mijn bewering aan het begin van het seizoen dat ik kilometers nodig heb om sneller te
worden, lijkt bewaarheid. Het gaat (nog) niet hard, wel gestaag.
Nu ook nog zorgen dat ik mijn beide verplichte pitstops op tijd maak en ik kan misschien
meedoen voor het podium ...
DJ228
De afgelopen weken heeft DJ228 geluisterd en gekeken naar wat er zoal aan mogelijke
hittips is verschenen. Zijn oor is deze keer gevallen op Train met “50 Ways to say Good
Bye”.
Niet dat de ‘oranje 228’ denkt aan stoppen; Nee, hij gaat gewoon als een trein …
