Racekalender Autosportnieuws YouTube Rob Gilhuis SR-Racing Team Home Autosportnieuws 3 Maat 44 Het keuren van de brandblusser had niet de hoogste prioriteit, nieuwe schoenen wel, want de oude begonnen nu wel tekenen van slijtage te vertonen. Ik besloot weer op de website te kijken bij de firma waar ik ook mijn helm had besteld. Het was nu donderdag 12 juni en met een vermelde levertijd van één, maximaal twee dagen, zou dat mooi op tijd zijn voor de volgende race, komende dinsdag 17 juni. En met mijn nieuwe schoenen kon ik mooi de aandacht van de brandblusser afleiden. Mijn oog viel op de Top+ SH-5. Net als mijn huidige schoenen was die in de kleur blauw leverbaar. Dat paste mooi bij mijn raceoverall. Maatje 44 moest het zijn. De betaling werd succesvol afgerond en het wachten kon beginnen. Argus “Ja, sorry, maar ik heb nog geen andere schoenen.” zei ik tegen de keurmeester van de DRDO. “Ik heb ze vorige week besteld, maar er is nog niets afgeleverd. Ook vanmorgen niet.” De man keek me met argusogen aan. Het was ook altijd wat. “Heb je dan zo’n moeilijke maat? Die raceschoenen zijn toch gewoon op voorraad?”  “Ik weet het niet. Het zijn gewoon blauwe schoenen, maat 44. Niks bijzonders. Ik had ze ook al lang verwacht. Ik ga er morgen maar eens achteraan, eens vragen waar ze blijven, want het duurt nu inderdaad wel lang. Het is al bijna een week geleden dat ik ze besteld heb.”  Mijn betaling was geaccepteerd. De website leek betrouwbaar, al had ik mijn aangemaakte account van de vorige keer niet hoeven te gebruiken. Ze zouden in de tussentijd toch niet failliet gegaan zijn? Bekende Het aantal inschrijvingen viel deze keer wat tegen; in totaal 31 deelnemers, waarvan 7 in de Specialsklasse en slechts 4 in de Specialplus. Met één uitvaller was je daar dus al verzekerd van een podiumplaats. Er deed nog een B18 mee. Op de zijramen stond de naam Sijthoff. Jan en ik keken elkaar met een blik van herkenning aan. Bij het begin van de DNRT reed Bob Sijthoff mee in de B18-klasse en nu, na jarenlange afwezigheid, was hij weer met startnummer 83 terug bij de DRDO. Bij de DNRT reed hij vooraan. Zou hij nog steeds zo snel zijn? Plof Na vier ronden in de vrije training werd er met code 60 gezwaaid. Pim Kievit had de motor van zijn Golf op het rechte stuk opgeblazen en een oliespoor op het circuit achtergelaten. Niet veel later werd de vrije training onderbroken door een rode vlag voor de noodzakelijke opruimwerkzaamheden. Na ongeveer twintig minuten was de ergste gladheid weg, maar met nog zes minuten op de klok had het niet veel zin nog te gaan rijden. Ik deed het toch om wat temperatuur in de banden te krijgen, zodat ik de hele kwalificatietraining door kon blijven rijden. In de 25 minuten reed ik negen getimede ronden, waarbij de laatste twee met een 2:13:1 de snelste waren. Daarmee was ik ruim een volle seconde sneller dan de andere B18 in het startveld en mocht de ‘oranje 66’ race 1 vanaf de 29^e plek vertrekken. Euforie Toen Jan en ik de racestrategie bespraken, wist Jan al wat er ging komen en hij begon te lachen. “Dus ik geef het sein weer na zesenvijftig seconden?” vroeg hij naar de bekende weg. Ik knikte. Dat was inderdaad weer de bedoeling. Met alleen de andere B18 achter me, kon er bij de start weinig misgaan en ik hield mijn positie dan ook vast. Langzaam verdween Bob uit mijn achteruitkijkspiegel. Na ruim 29 minuten gereden te hebben maakte ik de verplichte pitstop van ‘1:19’ en op aangeven van Jan vertrok ik weer voor het tweede deel. Normaal heb ik moeite om na de pitstop weer in het ritme te komen. Dat is ook één van de redenen waarom ik hem zo laat mogelijk maak, maar deze keer was dat anders. Met een 2:11:450 reed ik mijn snelste ronde direct na de pitstop. Waarschijnlijk was het de euforie van de geslaagde pitstop die me vleugels gaf. Ik werd als 23^e afgevlagd, voor 2 deelnemers uit de Specialplus klasse – daar ging mijn beker – en ruim een minuut voor de andere B18. Mijn 1:23 was goed voor een gedeelde 3^e plaats bij de verplichte pitstops. De startnummers 80 en 38 werden ‘beloond’ met een paar strafseconden, omdat hun pitstop niet conform het reglement geweest was. Perfecte stop Bij race 2 bleef de 6^e startplaats leeg en drie rijen voor mij stond de Suzuki Swift van Tijmen Heino op de 22^e startplaats. Tijmen reed ook in de Specialklasse. Tijdens voorgaande races waren we nog aan elkaar gewaagd geweest. Nu gaapte er een gat van 2½ seconden tussen ons. Hij had er inmiddels goed de snelheid in gekregen. Weer kwam ik goed weg bij de start al verloor ik nu, startend vanaf de ‘vuile’ kant een plaats aan Bob Sijthoff. Nog voor het einde van de eerste ronde had ik echter orde op zaken gesteld en mijn verloren plaats weer goed gemaakt. De strategie voor race 2 was onveranderd. Als laatste deelnemer maakte ik de verplichte stop na 29:30 minuten. Met zijn vingers gaf Jan de tijd aan. Nog vijf, vier, drie, twee, één seconde en weg was de ‘oranje 66’ uit de pit, om vlak voor de Suzuki Swift van Tijmen weer op de baan te komen. Dat was een goede pitstop geweest. Dat kon niet anders. Jammer genoeg kon ik mijn positie niet vasthouden. De Suzuki uit de Formido-cup was te snel. Statistieken Wederom werd ik als 23^e afgevlagd met een snelste ronde van 2:11:668, gereden in het tweede deel van de wedstrijd. De van de 8^e startplek vertrokken Ziad Geris eindigde in een BMW M3 als eerste, terwijl het van kop gestarte duo van der Linden / Peene met hun M3 terugvielen naar een 14^e plek. Met 1:20 had ik bijna de perfecte pistop gemaakt. In ieder geval had die elf seconden korter geduurd dan die van Tijmen en vijf seconden korter dan die van Bob Sijthoff. Al met al een aanzienlijke winst dus. De pitstop van Cas Renders was dit keer als enige niet volgens het reglement geweest oordeelde de organisatie en dat werd ‘beloond’ met maar liefst 32 strafseconden. Daar moet wel heel veel zijn mis gegaan. Dat is geen kwestie van al na zesenvijftig seconden wegrijden. Het feit dat ik niet alle races kan rijden doet zich voelen. In de tussenstand van de Specialsklasse staat de ‘oranje 66’ met 31 punten nu op een 9^e plaats, een straatlengte achter op de koploper, Raimond van Steen, die al 92 punten heeft en alle races in actie kwam. Kijkend naar de rondetijden zou het podium er toch een keer in moeten zitten, zeker als de snellere deelnemers uit de Specialklasse straks tijdens hun pitstop langer moeten blijven stilstaan. In de race rijdt de top drie uit de Specialsklasse 2:08 en dat is niet haalbaar, maar Tijmen rijdt met zijn Suzuki in de race dicht tegen het podium aan met rondetijden van 2:11 – 2:12 en dat zou toch ook mogelijk moeten zijn voor een B18. Wie weet de volgende keer? DJ228 De zomer houdt maar aan en elke race is het weer zweten in de B18. Maar met het nummer “Summer” van Calvin Harris in gedachte is het goed uit te houden.