Rob Gilhuis BMW228 SR-Racing Team

Rob Gilhuis SR-Racing Team Home Autosportnieuws 2 Koude start Na bijna 6 maanden van relatieve rust was op 6 april de openingsrace van het seizoen 2013. De thermometer gaf nog steeds temperaturen van net boven de 0 graden aan. Dit leek niet op de start van de zomeravondcompetitie, maar meer op een race meetellend voor het winter-endurance. Terwijl heel Nederland nog op winterbanden rondreed, mocht ik deze dag proberen wat temperatuur in het zachte racerubber te krijgen. Warme ontvangst Volgens het tijdschema was de B18 klasse ingedeeld bij de toerklasse. De start van de vrije training was om klokslag 09:00 dus dat betekende vroeg uit de veren. Ik had de jetlag van Amerika goed verwerkt en om iets voor 07:00 meldde ik me bij inschrijftafel in het TC-gebouw. De ontvangst door Ria en Huub was allerhartelijkst. De inschrijving verliep op dit vroege tijdstip vlotjes, evenals de technische keuring van de auto. Binnen een half uur waren alle plichtplegingen voltooid en kon het aftellen beginnen. Zoals een klein kind op Oudejaarsavond, in afwachting van het vuurwerk, vol spanning de klok in de gaten houdt, zo voelde ik me ook. Wie zouden er komen? Hoeveel? Zou ik het nog kunnen? Traag kropen de minuten voorbij … Startveld Gerard Vleming, Nico Koetsveld en Dirk Bonder hadden hun B18’s uit de winterstalling gehaald en waren naar Zandvoort gekomen, evenals Vvienne Geuzenboek en Dirk van Vuure. Nieuw in de B18-klasse was Erik Zeilstra met startnummer 220. Dat bracht het startveld deze dag, inclusief mijzelf, op 7 B18’s. Ook in andere klassen lag het aantal deelnemers beduidend lager dan andere jaren. Zou het dan toch crisis zijn? Een blik op het tijdschema gaf aan dat de effectieve ‘track time’ van de vrije training ongeveer 15 minuten zou zijn. Veel meer dan 3 of 4 ‘getimede’ ronden zouden er niet inzitten. Ik zette mijn helm op, maakte mijn riemen vast. Jan wenste me succes en het vizier van de WTX-5W ging dicht. Het was tijd voor wat actie. Eindelijk! Pitbox Gerard, Nico en Vivienne lieten er geen gras overgroeien en gaven serieus gas in de vrije training. Hun rondetijd was met 2:12 – 2:13 ruim 10 seconden sneller dan die van Dirk en mij. Bij terugkomst in de pitbox voelde Jan geroutineerd aan het loopvlak van de banden en controleerde de bandenspanning. Niets wees er op dat de ‘oranje 228’ zojuist z’n eerste ronden van het nieuwe seizoen erop had zitten. Vooraan De tijdtraining werd na twee ronden afgebroken, omdat een auto in de grintbak van de Tarzanbocht stond. In de pit vertelde Jan dat ik op dat moment in de B18 klasse de tweede tijd had gereden, vlak achter Vivienne. Ik knikte goedkeurend. Als het sleepwerk lang in beslag zou nemen en de wedstrijdleiding zou besluiten de tijdtraining niet opnieuw te starten, zou ik in dat geval de eerste race vanaf de voorste rij mogen vertrekken. Dat zou een prima start zijn. De rij wachtenden in de pitstraat groeide. Plotseling ging het licht weer op groen. De tijdtraining werd hervat … 7000 toeren Vlak voor bocht 9 schakelde ik terug naar de 3^e versnelling, nam de bocht en ging volgas op weg naar de S-bocht. Ik zag de toeren oplopen; 6500 … 6600 … 6800 … Nu zou ik moeten opschakelen naar de volgende versnelling. … 6900 … 7000 … Ik kon mijn ogen niet geloven. Zonder haperen liep de motor naar 7000 toeren en de ‘oranje 228’ versnelde nog steeds. Ik schakelde naar de 4^e versnelling en hetzelfde gebeurde. 7000 toeren op de teller! Ik was zo beduusd, dat ik bijna mijn rempunt miste en zo hard moest remmen, dat ik met rokende banden op de S-bocht afkwam. Wat was er in de winter met de auto gebeurd? Engine mapping Jan wist van niets en Bertus had het over een gaskabel die strakker gezet was. Het echte antwoord kwam van garagehouder Gerard. In de winter had hij de computer van de ‘oranje 228’ uitgelezen. Daarin was een aantal foutcodes geregistreerd van de lambda-sonde, van de pingelsensor en de luchtmassameter. De fouten waren eruit gehaald, de motor opnieuw afgesteld en het oorspronkelijke computerprogramma was weer geladen. Dus toch. Mijn vermoeden werd bewaarheid. Ik had al veel langer het gevoel dat er iets niet klopte met de motor. Ik had het vaak tegen Nico en Jan gezegd. Bij 6800 toeren stopte het, was de fut eruit, terwijl ik anderen hoorde zeggen dat zij zonder moeite 7000 toeren of meer haalde. Ik had al eens gedacht de gereviseerde reservemotor in te bouwen om te kijken of dat verschil zou uitmaken. Dat was nu niet meer nodig. Pole Ik startte en finishte de eerste race op de 6^e plek. Dat betekende dat ik de 2^e race vanaf pole mocht starten, want in het reglement stond letterlijk; “Bij de 2^e race van de BMW 318 klasse zullen de eerste 6 deelnemers in omgekeerde volgorde starten.” Maar moest ik daar nou blij mee zijn? De pole-positie voor de start van de B18 klasse was omgerekend vanaf plek 39, een plek op de baan waar normaal gesproken alleen auto’s rijden die bij het opkomen van het rechte stuk in de vangrail terecht komen. Plek 39 ligt ver buiten de ideale lijn. Al het vuil zoals steentjes en stukjes rubber, in vaktermen ‘marbles’ genaamd, verzamelen zich hier. Nico waarschuwde me. Hij was de eerste race van die plaats vertrokken en had moeite gehad om van zijn plaats weg te komen en bij onze tweede race zou er nog meer rommel liggen … Onverbiddelijk Op zoek naar zoveel mogelijk grip bij de start probeerde ik mijn auto zo ver mogelijk aan de binnenkant bij de ideale lijn op te stellen, maar wedstrijdleider Martin was onverbiddelijk. Hij wees me naar de buitenkant, de rommel in. Het startlicht ging op rood, bleef een drietal seconden branden en ging toen uit. Op start/finish lag ik 6^e en had het hele veld, met uitzondering van Erik, mij al gepasseerd. Ik kon goed volgen maar verloor langzaam terrein bij het inhalen van de langzamere deelnemers uit de toerklasse. Ook race twee finishte ik als 6^e. Glimlach Toen ik het na afloop van de race met Jan nog even over de mislukte start had, verwoordde hij het zoals alleen hij dat kan. Met een glimlach rond de mond merkte hij droog op dat ik bij de start wat was teruggevallen. Verder was hem niet ontgaan dat ik goed mee kon komen. De start zelf mocht dan tegen gevallen zijn, een rondetijd van 2:11:654 in de eerste race en een rondetijd van 2:12:387 in de tweede race stemmen vooral mij vrolijk. Ik kan me niet herinneren dat ik ooit zo’n goede start van het seizoen heb gehad en dat belooft nog veel voor de komende races. Stilletjes denk ik dat een tijd van 2:10 weer haalbaar moet zijn nu de motor perfect is afgesteld. Kalender 2013 De volgende race is op Zandvoort op dinsdag 23 april. Dit is de eerste race van het nieuwe seizoen bij de DRDO. Net als vorig jaar organiseren zij weer aan het eind van dag, aan het begin van de avond twee 1-uurs races met een verplichte pitstop. Ook Gerard en Nico willen weer mee rijden. Inmiddels heb ik zelf ook wat meer zicht wanneer ik kan rijden. Mijn racekalender voor 2013 ziet er als volgt uit: 23 april dinsdag Zandvoort (1-uurs races) 4 mei zaterdag Zandvoort (sprintraces) 28 mei dinsdag Zandvoort (1-uurs races) 19 juni woensdag Zandvoort (1-uurs races) 24 – 25 juni Spa Francorchamps (trainingsdag) – onder voorbehoud 9 juli dinsdag Zolder (sprintraces) 6 augustus dinsdag Zandvoort (1-uurs races) – onder voorbehoud 18 oktober vrijdag Zandvoort (sprintraces) 22 oktober dinsdag Zandvoort (1-uurs races) Twee datums zijn onder voorbehoud. Daarover volgt later een beslissing. DJ228 Ja, ineens die 7000 toeren, dat was wel een bijzondere ervaring. Je had m’ n gezicht achter het gesloten vizier van mijn WTX-5W eens moeten zien ... Maar er is nieuws; binnenkort behoort dat inderdaad tot de mogelijkheden, want er gaat een GoPro Hero worden aangeschaft voor op en in de auto. Daarnee behoort een rondje Zandvoort vanaf de voorbumper tot de mogelijkheden! Met dit nieuws in het achterhoofd was het even zoeken voor DJ228, maar hij is er wederom in geslaagd een toepasselijke hittip te vinden. Wat te denken van The Script met “If you cold see me now” …