Racekalender Autosportnieuws YouTube Rob Gilhuis SR-Racing Team Home Autosportnieuws 1 Beperkt “Een Clublicentie? Vorig jaar had je een EU-licentie. Weet je zeker dat je dit jaar een Clublicentie wilt hebben?” Ik stond in Nieuwegein op de licentiedag bij tafel 1 om mijn nieuwe racelicentie voor het seizoen 2014 aan te vragen. Hierna kwamen nog vijf tafels en ik vroeg me af of ik bij iedere tafel dezelfde vraag zou krijgen. “Ja een Clublicentie is prima. Ik verwacht dit seizoen niet zoveel te gaan rijden als vorig jaar in verband met m’n werk. Als het allemaal doorgaat, zit ik veel in het buitenland en ik weet niet of dat samenvalt met de racedagen, want de programma’s zijn nog niet bekend.” Als het moest, kon ik zo mijn licentie weer omzetten dacht ik bij mezelf. Voorlopig hield ik liever het prijsverschil van €65 in mijn eigen zak. Zonder verdere vragen kon ik langs de andere tafels en binnen vijfenveertig minuten stond ik weer buiten, met mijn Clublicentie in de hand. Eind februari volgde het nieuws op mijn werk. Het project in Australië werd met onmiddellijke ingang gestopt en daarmee vervielen ook drie van de zeven geplande buitenlandse reizen van minimaal tien dagen in het reguliere raceseizoen. Dat bood perspectief voor een min of meer normaal seizoen. Samenwerking “Goedemiddag Jan, je spreekt met Rob; ik zie dat je me vanmorgen gebeld hebt. Nou wilde ik je vandaag ook al bellen voor het nieuwe seizoen dus volgens mij heb ik je nog nooit zo snel teruggebeld.“ Aan de andere kant hing Jan, mijn race-engineer en sinds het begin van mijn autosportcarrière in 1999 mijn steun en toeverlaat op het circuit. Nog voor ik verder kon gaan met mijn plannen, begon Jan; “Rob, je weet het gaat al een tijdje niet zoals ik graag zou willen. Ik ben gisteren weer voor controle geweest en veel beter dan nu, wordt het niet. Eigenlijk wil ik er mee stoppen, minder verplichtingen en meer tijd aan andere dingen kunnen besteden. Een stilte vulde de lijn. Ik merkte dat Jan, zo vlak voor het begin van het nieuwe seizoen, het duidelijk moeilijk had met de mededeling - ik ook overigens. “Laten we volgende week zondag, bij de eerste race van het DNRT eens kijken naar de alternatieven. Misschien kun je alles via SR Racing doen net als tijdens mijn afwezigheid? Ik zorg in ieder geval dat je auto op het circuit komt.”  Het was een kort gesprek en ik had alle begrip voor het besluit van Jan, maar jammer vond ik het wel dat er zo aan onze jarenlange samenwerking een einde moest komen. Jan had altijd prima werk geleverd en het lag zeker niet aan hem dat de ‘oranje 228’ niet voor de hoofdprijzen meereed. En wat moest ik nu? Administratie Het circuit van Zandvoort lag deze zondag onder een grauw wolkendek. Na al die jaren was het inschrijven routine geworden; het aanmeldingsformulier van de DNRT was terug gestuurd en de licentie getekend. “Goedemorgen Rob, zo ook weer van de partij?” de begroeting van Ria was allerhartelijkst terwijl ze een blik op mijn licentie wierp. “He, heb je geen EU-licentie meer. Ga je niet meer bij de DRDO rijden?” vroeg Ria. Ik vertelde over de geplande buitenlandse reizen toen ik mijn licentie ging verlengen en dat in die situatie inmiddels verandering was gekomen. Het plan was om ook weer bij de DRDO mee te gaan rijden en dat ik dus mijn licentie weer zou omzetten. “Geen probleem Rob, als je het goed vindt, stuur ik de KNAF wel een email met al je gegevens. Dan krijg je vanzelf de rekening thuis en na betalen je EU-licentie.” Bood ze spontaan aan. “Als je hier nu tekent, is alles voor vandaag weer geregeld, want je auto is volgens mij gisteren al gekeurd.”  Ik kreeg nog een aangepast programma mee voor deze dag, want de supersportklasse en de Porsches reden apart. Over de datum Aangezien Jan de auto zaterdag al naar het circuit had gebracht, was Nico er die dag alvast mee naar de keuring gegaan. Zoals gebruikelijk was alles prima geweest bij de ‘oranje 228’, behalve de 5-punts veiligheidsriemen, die ontkwamen niet aan een opmerking. Ze zagen er op het oog nog prima uit, niet gerafeld of zo, maar op het label stond ‘do not use after 2008’ en dus werd nu, 6 jaar later, vervanging aangeraden. Verbouwing Op het circuit bleek er gewerkt te worden aan allerlei veranderingen; De toegangsweg tot de paddock 2 werd verbreed en in de pit was de vangrail verwijderd die de afscheiding vormde tussen de pitstraat en de pitmuur. Over de verbreding van de toegangsweg was goed nagedacht. Aangezien de ruimte - zonder het circuit te verleggen - tussen het rechte stuk en de Hugenholzbocht beperkt is, waren de drie rijen bandenstapels in de Hugenholzbocht weggehaald en was de daar achter gelegen betonnen afscheiding op de plaats van de bandenstapels geschoven. Terwijl de ruimte in de Hugenholzbocht gelijk gebleven was, was er zo extra ruimte voor de toegangsweg gecreëerd. Een slippertje in de Hugenholzbocht zou nu dus alleen wel in de betonnen afscheiding eindigen en niet meer in de bandstapels. Run & Maintain Vanuit een kostenperspectief introduceerde de DNRT met ingang van het seizoen 2014 voor alle klassen een nieuwe band, de Interstate. Deze waren goedkoper in aanschaf en zouden langer meegaan dan de Toyo’s. Daarmee werden de kosten voor een jaartje racen minder. Vanwege de langere levensduur zouden de rondetijden wel wat hoger liggen, maar dat was voor iedereen gelijk. Het probleem was alleen dat de ‘Interstates’  (nog) niet in 15” leverbaar waren, dus de B18-klasse mocht voorlopig op de vertrouwde ‘Toyo’s’ blijven rijden. Ik begreep direct de gevolgen: Als ik ooit een rondje onder de 2:10 wilde rijden, dan zou dit één van de laatste keren worden dat dat mogelijk was! Vertrouwd Het vochtige asfalt voorkwam snelle rondetijden voor alle deelnemers en ook voor de drie ingeschreven B18’s. Aan het eind van de kwalificatietraining stond de vertrouwde startvolgorde op het scherm; de eerste plaats voor Nico (2:24:201), de tweede voor Gerard (2:33:335) en voor mij een derde of laatste plaats (2:37:471). Staande start Achter de vele debutanten uit de Toerklasse stonden de drie ervaren B18-rijders opgesteld. Het startlicht ging op rood en na een paar seconden doofden de lichten. Een stuk of vijf deelnemers uit de toerklasse namen de term ‘staande start’ wel heel letterlijk en bleven op hun startpositie staan, terwijl de drie B18’s er tussen door stoven. Zo, de eerste deelnemers waren verschalkt. De strijd kon beginnen … Nog steeds was de baan niet helemaal droog en de gladde plekken eisten hun tol. Al in de derde ronde werd code 60 gezwaaid, omdat een aantal deelnemers naast het asfalt stond. In ronde 4 werd de race weer vrijgegeven, maar in ronde 7 was het weer raak en haalde een tweede code 60 de snelheid uit de auto’s, opdat de opruimwerkzaamheden veilig konden plaatsvinden. In gedachte moest ik terugdenken aan de memorabele woorden van Martin, ieder seizoen uitgesproken tijdens de eerste rijdersbriefing; “Tijdwinst houden we vast.” Tijdwinst? Welke tijdwinst? Een rondje duurde nu ruim vier minuten. De rode vlag maakte een einde aan de eerste race. Acht van de twaalf ronden gereden, waarvan vier onder code 60. Ik kon me niet herinneren dat een raceseizoen eerder zo begonnen was. Door de lucht Hoewel het reglement voorschreef dat de startvolgorde in de B18-klasse bij de tweede race omgekeerd zou zijn, stonden de drie B18’s voor race 2 in de vertrouwde volgorde opgesteld. Bij het doven van lichten bleef geen rijder staan en het hele veld stoof op de Tarzanbocht af. Ik zag de witte B18’s van Gerard en Nico tussen de toerrijders de bocht indraaien. Vloog daar nu iets door de lucht? Was dat een onderdeel van een auto? En van welke auto? De B18 van Gerard rolde langzaam verder en hij parkeerde zijn B18 net na de Hugenholzbocht aan de kant. Ik lag nu tweede in de klasse. De twee overgebleven B18’s sneden door het veld van de langzamere deelnemers uit de toerklasse als een warm mes door de boter. Nico stak zijn B18 brutaal voorbij de BMW E36 van Rene Holla. Voor mij begon een rondelang gevecht. Aan de snelheid in rechte lijn van de 6-cilinder kon de ‘oranje 228’ niet tippen, maar in de bochten was de lichtvoetige B18 de E36 duidelijk de baas. Rondelang probeerde ik het, kwam er in de bochten steeds naast, waarna Rene het duel tussen de bochten puur op vermogen gelijk trok. Na een klein foutje van Rene kon ik het duel uiteindelijk in de achtste ronde in mijn voor deel beslissen, maar Nico was te ver weg. Na afloop bleek het onderdeel dat ik door de lucht had zien vliegen een aandrijfas van Gerard te zijn geweest. Dat was de reden van zijn opgave geweest. Kalender 2014 Zoals vermeld kan ik dit seizoen toch meer races rijden dan in eerste instantie gedacht. Net als vorig jaar, rij ik ook nu weer sprintraces bij de DNRT en afstandraces bij de DRDO. Mijn gecombineerde kalender voor 2014 ziet er als volgt uit: 6 april zaterdag Zandvoort (DNRT) 22 april dinsdag Zandvoort (DRDO) 17 juni dinsdag Zandvoort (DRDO) 20 juni vrijdag Zandvoort (DNRT) 15 augustus vrijdag Zandvoort (DNRT) 19 augustus dinsdag Zandvoort (DRDO) 11 oktober zaterdag Zandvoort (DNRT) 28 oktober dinsdag Zandvoort (DRDO) DJ228 Er gaat dit seizoen veel veranderen, onder andere de opvolging van mijn race-engineer Jan, maar hij heeft, toen hij hoorde van mijn beperkte programma, al aangegeven voorlopig nog beschikbaar te zijn. Daarom deze keer een speciale èn wel heel erg toepasselijke hittip van DJ228; 5 seconds of summer met “Don’t stop”.